1ος Μύθος
Τα παιδιά που πηγαίνουν σε παιδοψυχίατρο είναι τρελά και βαριά διαταραγμένα.
1η Αλήθεια
Ο παιδοψυχίατρος είναι ο εξειδικευμένος ιατρός να αναγνωρίζει τα ψυχοπαθολογικά συμπτώματα που εμφανίζονται στα παιδιά και τους εφήβους. Η πολυετής εκπαίδευσή του, του δίνει το δικαίωμα και τη γνώση να κάνει εκτίμηση, διάγνωση, θεραπεία και πρόληψη σε συναισθηματικά και ψυχικά προβλήματα αυτών. Οι λόγοι για τους οποίους προσέρχονται οι γονείς και τα παιδιά στον Παιδοψυχίατρο έχουν να κάνουν με δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα περισσότερα παιδιά στην κοινωνία ενώ οι βαριές διαταραχές είναι ένα πολυ μικρό μέρος των ψυχικών νοσημάτων.
2ος Μύθος
Δεν θέλω το παιδί μου να πάρει φάρμακα γι΄αυτό θα πάω σε ψυχολόγο.
2η Αλήθεια
Πολλοί γονείς φοβούνται ότι πηγαίνοντας στον Παιδοψυχίατρο το παιδί τους θα χρειαστεί να λάβει φαρμακευτική αγωγή και γι΄αυτό καταφεύγουν στη λύση του ψυχολόγου. Όταν το παιδί αρχίζει να χάνει την λειτουργικότητά του, τόσο στο οικογενειακό όσο και στο φιλικό του περιβάλλον τότε συνήθως η ψυχική διαταραχή έχει μέτρια βαρύτητα. Σε αυτές τις καταστάσεις μπορεί να χρειαστεί η φαρμακευτική αγωγή, προκειμένου ο ασθενής να αρχίσει να νιώθει πάλι χρήσιμος και λειτουργικός. Αν όμως δεν χορηγηθεί η φαρμακευτική αγωγή σε περίπτωση που η ασθένεια το επιβάλλει, τοτε η πορεία της διαταραχής πιθανόν να μην είναι καλή.
3ος Μύθος
Ο Παιδοψυχίατρος και ο ψυχολόγος είναι το ίδιο.
3η Αλήθεια
Ο Παιδοψυχίατρος είναι ο ιατρός που μπορεί να κάνει εκτίμηση, διάγνωση και να ορίσει το θεραπευτικό σχήμα που θα ακολουθηθεί στην κάθε περίπτωση. Ο ψυχολόγος δεν είναι ιατρός και δεν έχει το δικαίωμα της ιατρικής διάγνωσης, της θεραπείας και της συνταγογράφησης. Ασχολείται ομως με τους μηχανισμούς λειτουργίας της ψυχικής σφαίρας και τη διενέργεια κάποιων δοκιμασιών για την αξιολόγηση του νοητικού επιπέδου του παιδιού-εφήβου και της ψυχολογικής τους κατάστασης αφού ομως αυτά κριθούν αναγκαία και ζητηθούν από τον Παιδοψυχίατρο.
Μερικοί ψυχολόγοι είναι εξειδικευμένοι στην κλινική ψυχολογία και κάποια μορφή ψυχοθεραπείας. Όμως ΟΛΟΙ οι Παιδοψυχίατροι είναι εκπαιδευμένοι στην εκτίμηση, διάγνωση και θεραπεία ψυχικών διαταραχών.
Ο Παιδοψυχίατρος ως ιατρός έχει την θεμελιώδη γνώση να εκτιμήσει εαν κάποιο οργανικό νόσημα μπορεί να προκαλέσει ψυχικές διαταραχές και να παραπέμψει τον ασθενή σε ιατρό αντίστοιχης ειδικότητας (παιδονευρολόγο, παιδοενδοκρινολόγο κ.α.). Ενω ο ψυχολόγος δεν είναι επιστημονικά καταρτισμένος για να εντοπίσει και να αντιμετωπίσει τέτοιου είδους καταστάσεις.
Ο ψυχολόγος μπορεί να βοηθήσει ΟΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ασθενείς μέσω κάποιας συμβουλευτικής διαδικασίας, χωρίς ομως να μπορεί να εκτιμήσει τη γενικότερη σωματική κατάσταση ή την κλινική εικόνα και χωρίς να μπορεί να χορηγήσει οποιοδήποτε φάρμακο.
4ος Μύθος
Ένα παιδί ή έφηβος δεν μπορεί να έχει κατάθλιψη,απλά είναι τεμπέλης.
4η Αλήθεια
Τα βρέφη, τα παιδιά και οι έφηβοι μπορούν να εκδηλώσουν συναισθηματικές διαταραχές ή ακόμα και πιο σοβαρές δυσλειτουργίες. Γι΄αυτό όταν παρατηρήσετε οτι αλλάζει η συμπεριφορά του παιδιού σας και αρχίζει σιγά-σιγά να υπολειτουργεί δεν σημαίνει ότι είναι τεμπέλικο, αλλά ότι έχει αρχίσει πιθανόν να εμφανίζεται κάποια συναισθηματική δυσκολία.Αυτό θα πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα από τον Παιδοψυχίατρο.